"دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ
ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ
دانی که پس از عمر چه ماند باقی
مهر است و محبت است و باقی همه هیچ" - مولانا -
"پدرم همیشه می‌گفت: ما به این دلیل زندگی می‌کنیم که آماده بشیم برای مدت درازی بمیریم"
مرگ را باید همان‌طور پذیرفت که زندگی را پذیرفتیم.
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
جانم هزار بار فدایت...
خانم‌ها و آقایان به افغانستان، سرزمین رنج‌ها، دردها و آرزوهای بربادرفته خوش آمدید.
به عنوان شخصی که هیچ‌چیز از گذشته و تاریخ افغانستان نمی‌دانستم اما با همه‌ی ناآگاهی‌هایم، افغانستان و مردمانش را جدا از ایران و ایرانی ندانسته‌ام، ایستاده برای هنر و خلاقیت خالد حسینی کف می‌زنم. از دید من او نویسنده‌ی موفق، برازنده و قابل تحسینی است، و افغانستانی‌ها باید به داشتن چنین نویسنده‌ای به خود ببالند.
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
تیک تاک، تیک تاک، تیک تاک و باز هم...
صبح یکی از واپسین روزهای ماه دسامبر از خوابی عمیق بیدار شدم. نه تنها اشتیاقی برای بلند شدن، بلکه توان تکان دادن بدنم را نیز نداشتم. دست‌ها و پاهایم به قدری سنگین شده بودند که گویی آدم بدها هنگام خواب به آنها وزنه بسته‌اند! در حالی‌که چشم‌هایم برای دیدن در جدالی سخت با پلک‌هایم بودند، تمام قدرتم را جمع کرده و سرم را به سوی پنجره چرخاندم. برف...
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
در پایان سال ۲۰۲۲ آرزوی مرگ آخرین دیکتاتورهای خون‌خوار کره‌ی زمین را دارم، تا بلکه مردمان‌شان نفسی آسوده با طعم آزادی حتی برای یک روز بکشند.
چهار واحد تخصصی دیکتاتور شناسی در قالب یک رمان پیچیده!
این کتاب یک رمان ساده نیست که با خواندنش بشود سطرهای زیادی را در آن های‌لایت، متنش را بلعید و ضمنا در کپشن پست‌های اینستاگرام یا در قالب توییت در چشم بقیه فرو کرد.
خواندن این رمان با توجه به ساختار پیچیده و لایه‌لایه بودنش با دیگر رمان‌ها و داستان‌های گابو متفاوت است. تغییر سبک در قلم پس از شاهکار «صدسال تنهایی» شاید برای گابو یک ریسک بزرگ بود برای تجربه‌ی دنیای جدید، شاید هم ایده‌ی داستانش را وقتی در ذهن مرور کرد، تصمیم گرفت هرچه که هست را یک نفس از ابتدا تا پایان بیان کند! اما از نظر من هر چه که بود، مدتی پس از انتشار مخلوقش به اشتباهش پی برد و بلافاصله به تنظیمات کارخانه‌ی قلم خود بازگشت.
برای خواننده‌ای که به گابو تعلق خاطر داشته باشد با تمام تفاوت‌ها در همان صفحه‌ی اول، امضای نامرئی او را پای هر سطر داستان رویت می‌کند. این رمان نیز در ژانر رئالیسم جادویی جای می‌گیرد و اثر پر است از المان‌های همیشگی که در سایر داستان‌ها از او خواندهایم.
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
به نام خدای رنگین کمان
پیش از هر حرفی به سال گذشته در چنین روزی سفر، و به هدفی که برای امسال نوشته بودم نگاهی می‌اندازم:
" برنامه‌ام برای سال ۲۰۲۲:
۱- سال را با شاهکار پروست آغاز کن.
۲- به کیفیت بیشتر از کمیت بپرداز.
۳- به سراغ نویسنده‌های جدید برو.
۴- با کامو و تولستوی آشتی کن.
۵- بیشتر بنویس
۶- زندگی کن و عشق بورز، فراموش نکن:
زندگی فقط کتاب و ورزش نیست"
حالا یک بررسی کنم ببینم چه کردم با این اهداف:
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
هاروکی موراکامی...
خب فکر می‌کنم، بلا استثنا هرکسی که من را می‌شناسد می‌داند که عاشقش هستم، و او محبوب‌ترین نویسنده‌ی من است. محبوبیت موراکامی برای من تنها به قلمش خلاصه نمی‌شود، علاقه‌ی من به او، از سبک زندگی خاصش بر می‌آید. من به کمک او فهمیدم اگر چیزی هستم، قرار نیست تا آخر عمرم همان باشم، چون زنده‌ام، می‌توانم تغییر کنم و هیچ‌وقت برای تغییر نیست...
با علاقه به او از ۱۷ دی ۱۳۹۷ سیگار را به یک‌باره ترک کردم، رژیم غذایی افتضاحم را اصلاح کردم، دونده شدم، نزدیک به ۵۰ کیلوگرم از اضافه وزنم را کاستم، دونده‌ی حرفه‌ای شدم و نهایتا تا به امروز دو بار ماراتن را دویدم و ۱۲ فوریه ۲۰۲۳ برای سومین بار در ماراتن دوبی خواهم دوید. این عمق نفوذ موراکامی و افکارش در من است و نمی‌توانم چیزی را که نوشته نخوانم... هر چه تا به حال نوشته خوانده و باز هم هرچه بنویسد حتی مقاله، ستونی در روزنامه، هرچه باشد خواهم خواند.
خب از دل‌نوشته که بگذرم، باید به این کتاب بپردازم...
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
سوسک طلایی یک داستان در استانداردهای داستان کوتاه نیست، و با هفتاد و یک صفحه متن انگلیسی که اگر به فارسی ترجمه شود به بیش از یکصد صفحه می‌رسد یک رمان کوچک یا همان نوول است.
این نخستین رمانی بود که پس از خواندن یک داستان کوتاه به نام «گربه سیاه» از آلن پو خواندم و البته از خواندنش نیز خرسندم.
خوشبختانه فایل پی‌دی‌افی که از آن مطالعه می‌کردم، از کتابی با نقاشی اسکن شده بود، و وقتی شروع به خواندن و تماشای نقشه و عکس‌ها کردم، به همراه رموز کتاب در داستان غرق شدم، و همراه شخصیت‌های داستان با هم به دنبال گنج رفتیم.
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
شب‌ها گاهی به آسمان خیره می‌شوم و نمایش ستاره‌ها را تماشا می‌کنم، چون مجبور نیستم بابت تماشای آنها پولی پرداخت کنم.
اورول آدم گشنه و بی‌کس و کاری نبود. از پدری انگلیسی و کارمند در هند، و مادری از تبار فرانسه، دیده به جهان گشود. تحصیل نمود و پس از اتمام تحصیلات به شغل پدری یعنی کارمندی پرداخت. کارمند خوبی بود و از درآمد خوبی نیز برخوردار بود اما همیشه دغدغه و نگرانی‌اش شکاف طبقاتی در جامعه بود.
اورول همان‌طور که اکثر ما دو کتاب «مزرعه حیوانات» و «۱۹۸۴» را از او خواندهایم، با اندیشه‌ها و اصول کمونیسم مشکل داشت و راه حل این شکاف طبقاتی را کمونیسم نمی‌دانست، اما با معضلات جامعه‌ی سرمایه‌داری نیز سر سازگاری نداشت.
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
خروس... شاید در نگاه عامیانه به خاطر حضور پررنگ خروس در داستان کتاب، برخی فکر کنند منظور گلستان همان خروس بوده اما خیر. اگر نسخه‌ی سانسورشده و تکه پاره شده را مطالعه نمایید قطعا به موضوع پی نخواهید برد اما پر واضحه که آن خروس در فصل اول کتاب و حضورش تنها یک المان و استعاره بود برای پرداخت و واکاوی یک سنت شوم و دیرینه در بین دریانوردان جنوبی ک در این مورد کمی بعد بیشتر خواهم نوشت، اما خروس...
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
عجب رمان کوتاه ولی جذاب و تاثیرگذاری!
این نخستین رمانی بود که از استاین‌بک خواندم، معمولا برای اولین‌ها به سراغ یک شاهکار یا کتابی از نویسنده می‌روم که اکثریت دوستانم آن را تحسین کرده‌اند و صد البته از خواندنش لذت بردم.
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
ورود
ثبت نام