زندگی یک جغد ایرانی در دنیای کتاب‌ها

خروس... شاید در نگاه عامیانه به خاطر حضور پررنگ خروس در داستان کتاب، برخی فکر کنند منظور گلستان همان خروس بوده اما خیر. اگر نسخه‌ی سانسورشده و تکه پاره شده را مطالعه نمایید قطعا به موضوع پی نخواهید برد اما پر واضحه که آن خروس در فصل اول کتاب و حضورش تنها یک المان و استعاره بود برای پرداخت و واکاوی یک سنت شوم و دیرینه در بین دریانوردان جنوبی ک در این مورد کمی بعد بیشتر خواهم نوشت، اما خروس...

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

مروارید...
وقتی خواندن مروارید را آغاز کردم، در ابتدا مات و مبهوت توصیف‌های به اندازه و جذاب استاین‌بک از صبحی زیبا از نگاه کینو شدم. در حال لذت بردن از داستانی شیرین از مردمان امریکای لاتین بودم که ناگهان با یک سیلی در گوشم مواجه شدم که من را از خوابی شیرین بیدار کرد و چشم‌های خمارم را به مروارید خیره کرد!
مروارید بر اساس یک داستان عامیانه و قدیمی از مردمان مکزیک ساخته شده، داستانی همانند سایر داستان‌های مردمان‌ امریکای لاتین که دهان به دهان چرخیده تا به استاین‌بک رسیده... داستانی ساده اما با محتوا و پیامی بسیار قوی!

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

عجب رمان کوتاه ولی جذاب و تاثیرگذاری!
این نخستین رمانی بود که از استاین‌بک خواندم، معمولا برای اولین‌ها به سراغ یک شاهکار یا کتابی از نویسنده می‌روم که اکثریت دوستانم آن را تحسین کرده‌اند و صد البته از خواندنش لذت بردم.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

«به نام خدای رنگین کمان»
برای نوشتن این ریویو از نویسنده‌ی مشهور کتاب، آقای ویکتور هوگو و هم‌چنین مترجم و استاد عزیز، آقای محمد قاضی وام می‌گیرم و سیاه‌ی خود را آغاز می‌نمایم:

ای آقایانی که بر مسند قدرت نشسته‌اید، ای حضراتی که در طرفین سفره‌ی قدرت  جای گرفته‌اید... بدانید و آگاه باشید که اکثریت قریب به اتفاق ملت رنج می‌کشند. شما هر نامی که دل‌تان می‌خواهد به حکومت خود بدهید... جمهوری یا حکومت مطلقه، مختارید، ولی بدانید که اصل این است که مردم رنج می‌کشد، و جز این هیچ موضوعی مطرح و مهم نیست. 

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

زندگی چیزی نیست جز یک سایه‌ی متحرک، یک نوازنده‌ی فقیر است که ساعت‌ها روی صحنه خرامان می‌چرخد و می‌خروشد، و بعد دیگر خبری از آن نیست . داستانی‌ست که یک احمق گفته، پر از خشم و هیاهو که هیچ چیز را نمی‌رساند .
(شکسپیر-مکبث)
خانم‌ها و آقایان، این شما و این بهترین کتابی که تا به امروز خوانده‌ام.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

"سرزمین نگون‌بختی که از به یاد آوردن خود نیز بیم‌ناک است! کجا می‌توانیم آن‌ را سرزمین مادری بنامیم که گورستان ماست؟ آن‌‌جا که جز از همه جا بی‌خبران را، خنده بر لب نمی‌توان دید، آن‌جا که آه و ناله‌ها و فریادهای آسمان‌شکاف را گوش شنوایی نیست، آن‌جا که اندوه جان‌کاه چیزی‌ست همه‌جا یاب، و چون ناقوس عزا به نوا درآید کمتر کسی می‌پرسد که از برای کی‌ست؟ و عمر نیک‌مردان کوتاه‌تر از عمر گلی‌ست که به کلاه می‌زنند،
می‌میرند، پیش از آن‌که بیماری گریبان‌گیرشان شود."

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

انار بانو و پسرهایش

شروع با موضوعی جذاب، پرداختی معمولی و پایانی دردناک و بی‌نتیجه.

"دیوار شیشه‌ای این طرفی‌ها را از آن طرفی‌ها جدا می‌کند. آن‌ها که می‌مانند و آن‌ها که می‌روند. هر دو دسته غمگین و افسرده‌اند و حرف‌های صامت و نگاه‌های پرحرفشان از قطر آن دیوار شیشه عبور می‌کند و چون غباری خاکستری روی صورت‌ها می‌نشیند."

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

"عاشق نباید به رایگان آه بکشد."
هملت را از روی کتابی خواندم که به همت نشر نگاه، سوای داشتن متن انگلیسی در کنار متن فارسی، دارای پیش‌گفتار و واژه نامه‌ی فارسی بود. پس اگر روزی خواستید نسخه‌ی چاپی‌ این نمایشنامه را خریداری کنید به نظر از بین چاپ‌های مختلف بازار، انتخاب بسیار خوبی‌ست.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

پس از «لاک صورتی» این دومین داستان کوتاهی‌ست که در هفته‌ی اخیر از جلال آل‌احمد خواندم. نمی‌فهمم چرا داستان‌هایش نتیجه‌ای ندارند؟! 
حقیقت اینه که داستان کوتاه ماهیتش مشخصه، و از اسمش هم همان‌طور که مشخصه کوتاهه، اما یک داستان کوتاه نیز استانداردهایی از جمله: موضوع خوب، شروع خوب، پرداخت قابل قبول و مفهوم یا نتیجه‌ی خوب باید داشته باشد وگرنه می‌شود یک چرک‌نویس یا در بهترین حالت انشا.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

مجموعه‌ی ده داستان کوتاهِ یکی از دیگری افتضاح‌تر!
نمی‌دونم مردم دقیقا به چی این کتاب امتیاز دادند و باعث اعتبار و معرفی‌ش شدند! یک‌بار اولین داستانی که خودم می‌دونستم چقدر در هم برهم و شلخته هست، برای خواندن دوستانم در گودریدز اد کردم، از طرف برخی اعضا طوری به من حمله شد که انگار من بودم که بروسلی رو کشتم، انگار من هیروشیما رو بمباران کردم، انگار هیتلر من بودم، انگار من یازدهم سپتامبر رو رقم زدم، انگار من شاه رو از کشور بیرون انداختم و... آن‌وقت خیلی از همان آدم‌ها چک کردم به این کتاب پر و پیمون نمره دادن!