مروارید اثر جان استاینبک
نسخهی فارسی (فاقد مطالب افشا کننده)
مروارید...
وقتی خواندن مروارید را آغاز کردم، در ابتدا مات و مبهوت توصیفهای به اندازه و جذاب استاینبک از صبحی زیبا از نگاه کینو شدم. در حال لذت بردن از داستانی شیرین از مردمان امریکای لاتین بودم که ناگهان با یک سیلی در گوشم مواجه شدم که من را از خوابی شیرین بیدار کرد و چشمهای خمارم را به مروارید خیره کرد!
مروارید بر اساس یک داستان عامیانه و قدیمی از مردمان مکزیک ساخته شده، داستانی همانند سایر داستانهای مردمان امریکای لاتین که دهان به دهان چرخیده تا به استاینبک رسیده... داستانی ساده اما با محتوا و پیامی بسیار قوی!
کینو شخصیت اصلی داستان یک صیاد مروارید است و با همسرش خوانا و فرزند نوزادش کویوتیتو، در کپری در نزدیکی روستای لاپاز در منطقهای که پر از مروارید است عاشقانه زندگی میکنند. همه چیز به خوبی و خوشی سپری میشود تا اینکه صبح یک روز زیبا حین غواصی جهت صید مروارید، اتفاقی رخ میدهد که زندگی این خانواده را دستخوش تغییر بزرگ مینماید.
در آغاز داستان، ما با با افکاری که در ذهن کینو می گذرد آشنا میشویم. افکاری که توسط استاینبک به اهنگی شیرین تبدیل میشود و او عاشقانه به همسرش و فرزندش مینگرد، گویی این آهنگ نقل عشق است، آهنگی از یک عشق واقعی که میشد در صفحات آغازین آن را با پوست و استخوان خود حس کرد. البته همهچیز در افکار کینو به عشق منعطف نمیشود و او همانند سایر مردمان امریکای لاتین و صدالبته پیشینیان خود ترسی دائمی از شیطان دارد که این شیطان میتواند ارواح پلید باشد یا هر دشمنی که خانوادهاش را تهدید میکند. تقابل این افکار در ذهن کینو، به زیباییهای این داستان و شروع جذابش قدرت بخشید.
و اما استاینبک... درست همانند موشها و آدم ها، مرا با داستانی شیرین، ملایم و روان همراه کرد، سپس با بیان موضوعی در داستان من را تا مرز سکته پیش برد! در تمامی سطرهایی که نوشته پر است از شگفتی و من از خواندن دو رمانش لذت بردم و خواندنش را به سایر دوستانم نیز پیشنهاد میکنم.
********************************
The Pearl
English Edition (No spoilers)
The Pearl...
As I started reading The Pearl, enjoying the beautiful descriptions of an early morning through Kino’s eyes, lulled and mesmerized, all of a sudden something unexpected slapped me awake from my reveries. Oh, that was unexpected! And from that point I was hooked on The Pearl.
The Pearl is based on a Mexican folk tale. This is very simply written, but the message is so powerful. Kino, who is a pearl diver, lives with his wife, Juana, and baby Coyotito, near the village of La Paz, which is a pearl-rich region. The story starts off showing a simple life that they lead with daily chores and peaceful times, until one morning, during a diving enterprise, something happens that changes their lives in a way that will never be the same.
At the start, we are enlightened to the thoughts of Kino. His thoughts develop into songs. He would look at his wife Juana and baby, Coyotito, and hear a certain song, a song of family. This song came through many times throughout the story. You could feel the love of Kino towards his wife and baby. There was music of evil, music of the enemy in his head. You could feel the mood of the moment with these songs. These enhanced the story beautifully.
Now here is what John Steinbeck does to me with his writing. He lulls me into a reverie and makes me calm then suddenly shocks me back into reality. He starts off a section with slow melodious rhythm describing beautiful scenery and then builds to a crescendo where I find myself holding my breath until I think I’ll pass out. There are surprises at every turn.
I really enjoyed reading this novella and the previous novel called Of Mice and Men, So I recommend these to everyone.