زندگی یک جغد ایرانی در دنیای کتاب‌ها

رمانی ساده، روان و بی‌آلایش.

نخستین رمانی بود که از همینگ‌وی می‌خواندم.
شناخت من به همینگ‌وی بر می‌گردد به اشاره‌های نویسنده‌ی محبوبم(هاروکی موراکامی)، که بارها در کتاب‌های مختلفش به او اشاره کرده است.
از نجف دریابندری و مقدمه‌ی مفصل و باشکوهی که حقیقتا کم از یک کتاب کامل نداشت و در جهت شناساندن همینگ‌وی به خواننده تقدیم کرده است که بگذریم، می‌رسیم به اصل داستان:
داستان در مورد پیرمرد ماهیگیری به نام «سانتیاگو» است. دست بر قضا، این پیرمرد ماهیگیر ۸۴ روز است که نتوانسته حتی یک ماهی را صید کند، تا اینکه روز هشتاد و پنجم تصمیم می‌گیرد که با قایقش دل به عمق دریا بزند و پا از مرزهایش فراتر بگذارد، تا اینکه ... .

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

داستانی کوتاه، ساده، اما به شدت قابل تامل!

آقای «مصطفی مستور»، ۱۰۰ به شمایی که از نوشتن به زبان فارسی(زبان مادری) عاجز و ناتوان هستی می‌دم که دیگه به سراغ ترجمه نری!
این اراجیف که یک دهم از صدها اشتباهت در یک داستان کوتاهه به چه معناست؟
«ئه» ؟!، «هم‌سر»؟!، «دی‌شب»؟!، «این ئه»؟!، «نمی‌آد»؟!، «یادت ئه»؟!، «اصل‌ ئه»؟، «چی ئه»؟!، «معیوب ئه»؟!، «چی ئه»؟!

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

آخیششششششش، روحم به ارگاسم رسید.

فکر می‌کنم، تقریبا همه‌ی دوستانی که سیاه‌های حقیر را دنبال می‌کنند، می‌دانند که وقتی ریویویی را با جمله‌ی فوق آغاز می‌کنم، حرف دلم چیست.

عالی، درجه‌ی یک و ممتاز، زبان و قلمم از توصیفی بیش از این قاصر است، در عجبم که امسال به سراغ هر نویسنده‌ از کشور «جمهوری چک» رفتم، کتاب‌هایشان عالی از آب درآمد!

جنگ با بزمجه‌ها، شاهکاری بود در سبکِ «علمی تخیلی» با شروعی طوفانی و به شدت جذاب، پرداختی حرفه‌ای و میخ‌کوب کننده و پایانی به شدت جذاب و صدالبته حرفه‌ای که با یک نتیجه‌گیری عالی همراه بود.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

زمان می‌گذرد، در حالی‌که سم شیرین خاطره‌ها آن را زهرآلود می‌سازد.

گفتار اندر زوربای یونانی
زوربا مردی بی‌سواد، دروغگو، دزد، قاتل، خانم‌باز، کلاه‌بردار و به معنی واقعی کلمه یک مفسد بود، اما با همه‌ی این ویژگی‌ها مردی بود که از اعماق قلبم دوستش داشتم، با خواندن اعمال و رفتارش می‌خندیدم، حرص می‌خوردم، عصبانی می‌شدم و نهایتا بغض کردم و ناخودآگاه اشک ریختم. 
اگر روزی در دنیای واقعی  شخصی همانند او را بیابم، قطعا دست دوستی به سویش دراز خواهم کرد.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

هیچ‌وقت نمی‌توانستم تصور کنم که میراها، 
خودشان هم با مرگ ساخت و پاخت داشته باشند!

گفتار اندر معرفی سی‌زیف و مرگ
سی‌زیف و مرگ نمایشنامه‌ای‌ست به قلم جادوییِ «روبر مرل» که در ایران توسط آقای «احمد شاملو» به فارسی برگردان شده است. 
نخستین بار ترجمه‌ی آقای شاملو توسط «نشر کتاب زمان» در سال ۱۳۵۷ توفیق چاپ یافت اما همانند سایر کتاب‌های با ارزش روبر مرل در ایران همچون: «جزیره»، «مادراپور»، «قلعه مالویل»، «شنبه و یکشنبه در کنار دریا» و ... تجدید چاپ نگردید تا اینکه «نشر نگاه» در جلدِ چهارم از مجموعه آثارِ آقای احمدشاملو این نمایشنامه را گنجانده است.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

داستان کوتاهی قوی، هیجان‌انگیز و خواندنی.

«اِما» همسر پروفسور و مادر یک کودک است. او معشوقه‌ی شخصی به نام «فرانس» است و ملاقات‌هایی پنهانی با او دارد. در یکی از این ملاقات‌ها که در کتاب می‌خوانیم، وقتی با فرانس سوار درشکه می‌شوند، حادثه‌ای وحشتناک رخ می‌دهد و … .

بیش از این جایز نمی‌دانم که از داستان بنویسم، داستان به شدت کوتاه است و خواندن آن در یکی از سفرهای روزمره‌ی کاری در اتوبوس، مترو و یا تاکسی میسر است است، پس خواندن آن را به دوستان علاقه‌مند به داستان کوتاهم پیشنهاد می‌کنم.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

چه چیزها که توی این دنیا رخ نمی‌دهد!

گفتار اندر ستایش دوستان
دوستانی که با معرفی برخی کتاب‌ها، واسطه‌ی آشنایی من با یک نویسنده‌ی خاص می‌شوند، جایگاهِ غیر قابل وصفی دارند: سعید با معرفی «گابو»، هدیص با معرفی «موراکامی»، سنا با معرفی «بولگاکف»، «عارفه» با معرفی «کافکا»، «کتایون» با معرفی «یوسا» و «مرل»، پریسا با معرفی «سلین»، مهشید با معرفی «احمد محمود» و ... .
واپسین روزهای سال ۱۳۹۹ بود که «عارفه»، خواندن «مسخ» را به من پیشنهاد داد و به یاد دارم روز نخست فروردین ۱۴۰۰ آن را به پایان رساندم و شیفته‌ی نگاه، نبوغ و خلاقیت‌ِ کافکا شدم.
از این تریبون استفاده می‌کنم و از راه دور برای تک‌تکِ این عزیزان درود می‌فرستم و دست‌شان را به گرمی می‌فشارم. 
خوشحالم که شماها را در کنارم دارم.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

تونل؟! ذهنی‌ست بیمار که وهم و هذیان آفرید.
«خوان پابلو کاستل» شخصیت اول کتاب برای من زنده و واقعی بود اما خواندن چند فصلِ نخست از کتاب برایم کافی بود تا ذهنم در مورد طبیعی بودن برخی رویدادها به شک و تردید بیفتد و تقریبا در اواخر کتاب بدین نتیجه رسیدم که «ماریا» شخصیت دوم کتاب، یک زنِ زنده و واقعی نیست و «اثیری» است.
نوشتم آنچه که در ذهن کاستل رخ می‌داد «زنده» بود، چون خودِ خودِ زندگی واقعی بود، با همه‌ی زشتی‌ها، شک‌ها، ملالت‌ها و ... که ممکن است هر کدام از ما با آن روبرو شویم.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

بولگاکف؟! همان همیشگی جذاب.
همان همیشگی یعنی، بیان وقایع سیاسی و اجتماعی جامعه در قالب طنز و تلفیق این طنز در قالب رئالیسم جادویی. این کاری‌ست که دکتر بولگاکف دوست‌داشتنیِ ما، آن را ماهرانه انجام می‌داده و برای فرار از چنگال سانسورچیِ زمان خود در این رمان و البته رمان‌های دیگری که پیشتر از او خوانده‌ام، همانندِ «مرشد و مارگریتا» و «قلب سگی» هربار با استفاده از المان‌های جذاب بصورت ماهرانه عقاید خود را به روی کاغذ آورده است.

این کتاب به اندازه‌ای کم‌حجم است که ورود به داستانِ‌ آن را جایز نمی‌دانم و خواندنِ آن را اولا به علاقه‌مندانِ این دکتر دوست‌داشتنی و محبوب و دوما به علاقه‌مندان سبک رئالیسم جادویی و نهایتا به سایر دوستانی که به ادبیات روسیه علاقه دارند پیشنهاد می‌کنم.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

زندگی، جنگ، مرگ و تکرارِ مجدد...

گفتار اندر معرفی خوانواده تیبو
صحبت از این کتاب آسان نیست! 
همانطور که خواندنش  (به جز جلد نخست) آسان نبود!
اهل سفر طولانی می‌طلبد و کفش‌های آهنین، اما با همه‌ی ملالت‌ها، سفری بود بسیار دلچسب با فراز و فرودهایی به شدت دوست‌داشتنی و خواندنی.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.