سر خود را تکان ندهید، درباره‌ی من قضاوت نکنید، من خودم درباره‌ی خودم قضاوت کرده‌ام و الان مدت‌هاست که خودم را محکوم کرده‌ام، مدت‌هاست...! گوش می‌دهید؟
مثلث عشقی،
موضوعی بود که شدیدا دلم می‌خواست آن را در قالب داستانی به قلمِ نویسنده‌ی محبوبم بخوانم.
نویسنده‌ای که روان آدم‌ها را می‌شکافد و ریزترین جزئیات آن را به روی کاغذ می‌آورد.
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
وقتی تو بروی من دیگر کی را دارم؟
من نامه‌هایم را به چه کسی بنویسم؟
خیلی غم‌انگیز است که آدم از روز بعدش یا حتی یک ساعت بعدش خبر ندارد... آدم می‌تواند همینطور بمیرد، بی‌هیچ دلیلی...
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
این ریویو را نخست با نقد مترجم آغاز می‌کنم،
آقای آبتین گلکار چرا موخره‌ها را در پیش‌گفتارها ریختید؟
در پیش‌گفتار بولگاکوف را معرفی کردید، خیلی کار پسندیده‌ای کردید چون همه‌ی خواننده‌ها ممکن است او را نشناسند و نخستین کتابی باشد که از او می‌خوانند اما وقتی فصل آخر(مرفین) هیجان‌انگیز‌ترین فصل کتاب است چرا در مورد این بخش در پیش‌گفتار صحبت می‌کنید؟ کافی بود این بخش را در قالب یک موخره کار کنید.
از این نقد که بگذرم شایسته است تاکید کنم که من ترجمه‌های آقای گلکار را می‌پسندم و این کتاب نیز از ترجمه‌ی روانی برخوردار بود اما نمی‌توانستم نقدم را بازگو نکنم.
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
پول یعنی زندگی، همه‌چیز بسته به پول است.
گفتار اندر توصیف باباگوریو از زبان نویسنده
اثر بزرگی را شروع کرده‌ام.
باباگوریو کتابی است که کاملا خلاف انتظارتان خواهد بود.
دوستانم معتقدند که با هیچ کار دیگری قابل مقایسه نیست و ورای همه‌ی کتاب‌هایی‌ست که تا به حال نوشته‌ام.
این کتاب اثری بنیادی است و شما پس از خواندنش به باباگوریو افتخار خواهید کرد، بعید است کسی پس از خواندن باباگوریو «بالزاکی» نشود.
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
قلبم برای پذیرش عشق و ترحم ساخته شده بود، اما بدبختی آن را به شرارت و نفرت کشاند.
گفتار اندر توصیف کتاب
خواندن این کتاب برای من همانند نوشیدن یک لیوان(آبجوخوری) آب‌طالبی خنک پس از دویدن به مسافت ۱۰ کیلومتر بود، همان اندازه دلچسب و گوارا.
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
از شب دلگیر دیگری می‌ترسید و به این فکر می‌کرد که برای مادرش چقدر طولانی و غم‌انگیز است که در آن بیغوله بخوابد و منتظر باشد دخترکش بزرگ شود، پیرزنی کوچک شود و سرآخر بمیرد.
سیاهه‌ای از سیاهه‌ای به نام گودال پی
«سرتاسر جمهوری را یک مزرعه‌ی اشتراکی کن اما همین جمهوری آخرش به یک نفر خواهد رسید و مایملک شخصی‌اش خواهد شد!»
گودال پی، ویران‌شهری به توصیف آندری پلاتونوف، نویسنده‌ی خلاق روس است که اگر آن‌را فقط و فقط یک رمان ساده بشناسیم مرتکب اشتباهی شده‌ایم بسی بزرگ، زیرا از دید من رمانی بود فلسفی سیاسی با توصیفاتی دقیق، ظریف و قابل درک.
نخستین کتابی بود که از پلاتونوف می‌خواندم و شناختن او به واسطه‌ی دریافت هدیه‌ی باارزش این کتاب از دوستی با ارزش برای من است و از همین تریبون استفاده می‌کنم و از راه دور دستش را می‌فشارم.
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
گفتار اندر توصیف داستان
یک، دو و سه فصل حبس تا غرق شدن در دنیای میرا!
میرا داستانی‌ست روان، شیوا، جذاب و دوست‌داشتنی از یک تباه‌شهر با حکومتی توتالیتر.
حقیقتا آنقدر در داستان غرق شدم که از ابتدا تا انتهایش حتی برای نوشیدن یک لیوان آب، کتاب را رها نکردم.
خواندن داستان‌هایی که به نوعی به حاکمان توتالیتر و حال و روانِ مردمان آن جامعه می‌پردازند همیشه برای ما ایرانیان با همزادپنداریِ خاصی همراه است و ناخواسته با خواندن این‌نوع از داستان‌ها به دنبال گشتن معادل‌ها در جامعه‌ی خود می‌گردیم.
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
"انکار واقعیت، جواب مسئله نیست."
سیاهه‌ی خود را با جمله‌ای از کتاب آغاز کردم،
در اینکه آناکارنینا یکی از شاهکارهای ادبیات روسیه و جهان محسوب می گردد هیچ شکی وجود ندارد اما به عهدی که از روز پیوستنم به گودریدز با خود بستم، وفادارم و نتوانستم واقعیتی که به هنگام خواندن این کتاب تجربه کردم را انکار کنم.
باباطاهر عریان فرموده‌اند:
"یکی درد و یکی درمان پسندد
یکی وصل و یکی هجران پسندد
من از درمان و درد و وصل و هجران
پسندم آنچه را جانان پسندد"
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
والله، بالله، تالله، صرفا تسلط به یک زبان به معنی توانایی در ترجمه نیست اگر هست من را به یک ناشر معرفی کنید تا از همین فردا شروع به ترجمه‌ی تمام آثار موراکامیِ عزیزم کنم، قول شرف می‌دهم ترجمه‌هایم یک سر و گردن از تمام مترجم‌های موجود بالاتر باشد!
سوگند یاد کردم و به خود قول دادم تا اگر جایی کتابی با ترجمه‌ی آقای «کاوه میرعباسی» دیدم آن‌را به آتش بکشم. این چندمین و صدالبته آخرین تجربه‌ی فاجعه‌‌‌‌ی من از آثار اوست.
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
گفتار اندر ستایش نویسنده
میخائیل آفاناسیویچ بولگاکف در پانزدهم می در سال یک‌هزار و هشتصد و نود و یک میلادی در خانواده‌ای فرهیخته در شهر کی‌یف دیده به جهان گشود و در تاریخ دهم مارس در سال یک‌هزار و نهصد و چهل در سن چهل سالگی از دنیا در گذشت.
آشنایی من با قلمِ این پزشک، نویسنده و نمایشنامه‌نویسِ مشهور و دوست‌داشتنیِ روسی برمی‌گردد به کتاب «قلب سگی» که در آن کتاب من را شیفته‌ی قلم خود نمود.
بولگاکف در طول عمر کوتاه خود آثار جاودانه‌ای از خود به جا گذاشته که معروف‌ترینِ آن همین رمان «مرشد و مارگریتا» است که نویسنده سیزده سال از عمر خود را پای نوشتن آن گذاشت و تبدیل به یکی از شاهکارهای ادبی در قرن بیستم گردید.
شجاعت و تواناییِ بولگاکف در درهم شکستن مرزهای واقعیت و رویا و ورود و خروج‌های پشت‌سر هم از واقعیت به دنیای فراواقعیت برای منی که عاشق سبک «رئالیسم جادویی» هستم در این کتاب آنقدر محسوس بود که لازم دیدم اندکی در ستایش از او بنویسم.
او آنقدر در کار خود توانا و مسلط بود که در این رمان به شکلی سه داستان را همزمان باهم جلو برد و در انتها به زیباترین شکل ممکن تمام داستان‌ها را بست که من را ده‌ها برابر بیش از قبل شیفته‌ی خود نمود .
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
ورود
ثبت نام