ضیافت و شب‌نشینیِ والامقام‌ها فئودور داستایفسکی، آنتوان چخوف، لئو تولستوی، جورج اورول، فردریش نیچه، کارل یونگ، ویلیام شکسپیر، هربرت جورج ویلز و لوئیس کارول در افکار عالیجناب هاروکی موراکامی!
هرچه نوشتم و نوشتم، نتوانستم توصیفی پخته‌تر، کامل‌تر و راستین‌تر از توصیف فوق برای این غول سه‌جلدی بنویسیم.
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
گفتار اندر توصیف داستان
یک، دو و سه فصل حبس تا غرق شدن در دنیای میرا!
میرا داستانی‌ست روان، شیوا، جذاب و دوست‌داشتنی از یک تباه‌شهر با حکومتی توتالیتر.
حقیقتا آنقدر در داستان غرق شدم که از ابتدا تا انتهایش حتی برای نوشیدن یک لیوان آب، کتاب را رها نکردم.
خواندن داستان‌هایی که به نوعی به حاکمان توتالیتر و حال و روانِ مردمان آن جامعه می‌پردازند همیشه برای ما ایرانیان با همزادپنداریِ خاصی همراه است و ناخواسته با خواندن این‌نوع از داستان‌ها به دنبال گشتن معادل‌ها در جامعه‌ی خود می‌گردیم.
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
پیش از هرچیزی باید عرض کنم چه غمی داشت پایان این کتاب!
در گذشته‌ای نه چندان دور و پیش از این کتاب، کتاب #دزد_مو_وزوزی_و_انسان_فرهیخته را از محسن پوررمضانی خوانده و شیفته‌ی قلمِ طنزش شده بودم و از همان زمان این کتاب را در لیست خوانش قرار داده بودم.
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
"انکار واقعیت، جواب مسئله نیست."
سیاهه‌ی خود را با جمله‌ای از کتاب آغاز کردم،
در اینکه آناکارنینا یکی از شاهکارهای ادبیات روسیه و جهان محسوب می گردد هیچ شکی وجود ندارد اما به عهدی که از روز پیوستنم به گودریدز با خود بستم، وفادارم و نتوانستم واقعیتی که به هنگام خواندن این کتاب تجربه کردم را انکار کنم.
باباطاهر عریان فرموده‌اند:
"یکی درد و یکی درمان پسندد
یکی وصل و یکی هجران پسندد
من از درمان و درد و وصل و هجران
پسندم آنچه را جانان پسندد"
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
پیش از هر نقل و سخن٬ از جناب آقای دکتر جلال خالقی مطلق بابت سال‌ها تلاش جهت تصحیح و تشریح شاهنامه‌ی فردوسی٬ جناب آقای دکتر امیر خادم به جهت راه‌اندازیِ پادکستِ شاهنامه‌خوانی که آنقدر شیوا٬ روان و دوست‌داشتنی هر هفته به طور مرتب اپیزودِ جدید را بارگذاری می‌کنند که عاشقِ شاهنامه می‌شوید و در نهایت از دوستانِ عزیزم که در این وب‌سایت پس از اینکه ناراحتیِ خود را در عدمِ توانِ خواندن٬ درک و فهمِ این اثرِ با ارزش به اشتراک گذاشتم به یاری من شتافتند و من را با پادکستِ جناب دکتر امیر خادم و تصحیحِ ۸جلدیِ شاهنامه به قلمِ دکتر جلال خالقی مطلق آشنا نمو‌دند تا من نیز از لذتِ خواندنِ داستان‌های زیبا و خواندنیِ شاهنامه بی‌بهره نمانم٬ صمیمانه تشکر می‌کنم.
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
والله، بالله، تالله، صرفا تسلط به یک زبان به معنی توانایی در ترجمه نیست اگر هست من را به یک ناشر معرفی کنید تا از همین فردا شروع به ترجمه‌ی تمام آثار موراکامیِ عزیزم کنم، قول شرف می‌دهم ترجمه‌هایم یک سر و گردن از تمام مترجم‌های موجود بالاتر باشد!
سوگند یاد کردم و به خود قول دادم تا اگر جایی کتابی با ترجمه‌ی آقای «کاوه میرعباسی» دیدم آن‌را به آتش بکشم. این چندمین و صدالبته آخرین تجربه‌ی فاجعه‌‌‌‌ی من از آثار اوست.
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
داستان یک شهر برای من رمان نبود، یک دفترچه‌ی خاطرات بود. دفترچه‌ی خاطراتی که احمدمحمود از ادامه‌ی زندگی «خالد» شخصیتی که در رمان «همسایه‌ها» خلق کرده بود نوشته است.
داستان بسیار بسیار بسیار و باز هم باید تاکید کنم بسیار ضعیف آغاز شد و تا نیمه‌ی کتاب روندی به شدت کسالت‌آور، کند و ملال‌آور داشت اما از نیمه‌ی کتاب به بعد نویسنده تلاش کرد با ساخت چند کاراکتر و پرداختن به آن‌ها و اتصال آنان به شخصیت اصلی کتاب کمی خود را بالا بکشد و در این راه موفق هم بود اما هرچه به یک‌سوم پایانی کتاب نزدیک‌تر می‌شدم داستان کم‌کم جان می‌گرفت و به شخصه یک‌سوم پایانی داستان را پسندیم و احمدمحمود چنان پایانِ بی‌نظیر، باشکوه و غیرقابل توصیفی رقم زد که من گذشت زمان را حس نکردم و با صدای مشتری به زندگی روزمره برگشتم و فهمیدم حدود نیم ساعت گذشته که من به مانیتور خیره شدم و ذهنم هنوز قفل در پایان کتاب است!
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
گفتار اندر معرفی کتاب
دزد مو وزوزی و انسان فرهیخته، عنوان یک مجموعه‌ی داستان کوتاه متشکل از ۱۲ داستان کوتاه است به نام‌های:
(ناخن، نان و ماست، چینو، ما دزد نیستیم، شادی، کچل‌های دوست‌داشتنی، ببر تنها، یاماها، لذت‌های کوچک، غاز زخمی و پسرش، بستان، درد پشتی کشیده‌ام که مپرس) به قلمِ آقای «محسن پوررمضانی» که توسط «نشر چشمه» چاپ و منتشر گردیده است.
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
خوزستان آب ندارد.
بله! امروز مورخ بیست و هشتم تیرماه یک‌هزار و چهارصد، تقریبا چهل و هفت سال پس از انتشار این رمان که به قلم توانای «احمدمحمود» نوشته شده، مردم خوزستان هنوز آب ندارند.
احمدمحمود از «خالد» و زندگی سایر مردمی گفت که در آرزوی ملی شدن صنعت نفت بودند تا بلکه چرخ زندگی‌شان کمی روان‌تر بچرخد، مردمی که نمی‌دانستند هفتاد و اندی سال بعد نفتشان ملی‌ست اما نه تنها بهره‌ای از پول نفت نخواهند برد بلکه فرزندان‌شان در آرزوی یک قطره آب برای آشامیدن به جهت اعتراض به خیابان‌ها خواهند آمد و در پاسخ گلوله‌ی جنگی نوش‌جان خواهند نمود!
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
گفتار اندر ستایش نویسنده
میخائیل آفاناسیویچ بولگاکف در پانزدهم می در سال یک‌هزار و هشتصد و نود و یک میلادی در خانواده‌ای فرهیخته در شهر کی‌یف دیده به جهان گشود و در تاریخ دهم مارس در سال یک‌هزار و نهصد و چهل در سن چهل سالگی از دنیا در گذشت.
آشنایی من با قلمِ این پزشک، نویسنده و نمایشنامه‌نویسِ مشهور و دوست‌داشتنیِ روسی برمی‌گردد به کتاب «قلب سگی» که در آن کتاب من را شیفته‌ی قلم خود نمود.
بولگاکف در طول عمر کوتاه خود آثار جاودانه‌ای از خود به جا گذاشته که معروف‌ترینِ آن همین رمان «مرشد و مارگریتا» است که نویسنده سیزده سال از عمر خود را پای نوشتن آن گذاشت و تبدیل به یکی از شاهکارهای ادبی در قرن بیستم گردید.
شجاعت و تواناییِ بولگاکف در درهم شکستن مرزهای واقعیت و رویا و ورود و خروج‌های پشت‌سر هم از واقعیت به دنیای فراواقعیت برای منی که عاشق سبک «رئالیسم جادویی» هستم در این کتاب آنقدر محسوس بود که لازم دیدم اندکی در ستایش از او بنویسم.
او آنقدر در کار خود توانا و مسلط بود که در این رمان به شکلی سه داستان را همزمان باهم جلو برد و در انتها به زیباترین شکل ممکن تمام داستان‌ها را بست که من را ده‌ها برابر بیش از قبل شیفته‌ی خود نمود .
لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.
ورود
ثبت نام