زندگی یک جغد ایرانی در دنیای کتاب‌ها

تعقیب گوسفند وحشی٬ سومین رمان از مجموعه‌ی #رت نوشته‌ی هاروکی موراکامی نویسنده‌ی مشهور ژاپنی‌ست. اگر عنوانِ اول مجموعه(به آواز باد گوش بسپار) را آردِ گندم و عنوان دوم مجموعه(پینبال۱۹۷۳) را نمک قلمداد کنم٬ باید اعتراف کنم موراکامی بدون آب٬‌ خمیر نان و تنور از آن یک نانِ بی‌نهایت خوشمزه پخت. هرچند دوستان زیادی معتقد هستند که برای خواندنِ این رمان نیازی به خواندنِ ۲ عنوان نخست نیست اما من با این دسته از عزیزان مخالفم و به دوستانِ خود پیشنهاد می‌کنم حتما ۲ عنوانِ نخست را مطالعه کنند چون در این رمان شخصیت‌ِ اول داستان بارها به یاد خاطراتی می‌افتد که آنها را قبلا خوانده‌ایم و از آنجایی که این رمان از دسته‌ی رمان‌های سورئال موراکامیست و در هنگام خواندن رمان به اندازه‌ی کافی ممکن است برایتان سوالات و ابهاماتی پیش آید لازم است خاطراتِ گذشته را بدانیم تا در آن بخش‌های کتاب مثل چوب خشک با دهان باز به دیوار روبروی خود نگاه نکنیم.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

پینبال۱۹۷۳، دومین رمان از سه‌گانه‌ی #رت (تنها سه گانه‌ی دنیا که شامل چهار رمان است)‌ و البته دومین رمان(بهتر است بگوییم داستان بلند) نوشته‌ی هاروکی موراکامی‌‌ست که پس از نوشتن این رمان او به این نتیجه می‌رسد که باید کافه‌ی خود را بفروشد و تمام وقت به نویسندگی بپردازد و این ابتدای راه زندگیِ حرفه‌ایِ او در دنیای نویسندگی‌ست.

موراکامی بارها از دو کتاب اولش (به آواز باد گوش بسپار و این کتاب) به عنوان تنها یک نقطه شروع برای دورانِ نویسندگی‌ش یاد کرده و حتی تا پایان نوشتن این کتاب، نویسندگی را شغل اصلی خود نمی‌دانسته و برای امرار معاش مشغول به مدیریت یک کافه‌ی موزیکال بوده، همچنین در مصاحبه‌ای گفته که چندان از آن‌ها خوشم نمی‌آید و حسم نسبت به آ‌ن‌ها چیزی به مانند حس عشقِ اول می‌ماند اما به نظرم با این گفتار خواسته سطح انتظار خواننده‌ها‌ را از این دو رمان تا حد معقولی پایین آورده تا وقتی به سراغ‌ آن‌ها می‌روند انتظار دو کتاب خاص را نداشته باشند.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

گتسبی بزرگ را خواندم چون هاروکی موراکامی انقدر در جنگل(چوب) نروژی از آن نوشت و تعریف کرد که بعد آن به سراغ این رمان آمدم. دروغ چرا٬ حقیقتا از آغازِ خواندن این رمان تصوراتی که پس از تعریف‌های موراکامی داشتم با فراز و فرودهایی خراب و خراب‌تر می‌شد و البته در نیمه‌ی دومِ رمان گاه از بین خرابه‌های تصوراتم چمن‌زار سبز میشد! رمان را با ترجمه‌ی آقای رضا رضایی از نشر ماهی خواندم و باید عرض کنم که بهترین ترجمه‌ای که از این رمان می‌توانید به فارسی بخوانید همین نسخه است اما باز هم در برخی بخش‌ها احساس می‌کردم متن کتاب کمی پیچیده هست و بخاطر همین موضوع سری به نسخه انگلیسیِ ‌آن می‌زدم و می‌دیدم مترجم بهترین ترجمه‌ای که می‌توانسته از آن ارائه دهد را داده و این بخاطر قلم خاص نویسنده بوده٬ در پیش‌گفتار کتاب نیز خود مترجم اشاره به این موضوع کرده که چقدر برای ترجمه وقت گذاشته و به این دلیل این کار رو قبول کرده که نقدهای بسیاری به سایر ترجمه‌های آن از جمله از ترجمه‌ی آقای کریم امامی داشته٬ به همین منظور پیشنهاد می‌کنم جهت خواندن این رمان به سراغ این ترجمه بروید.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

زنده به گور٬ نام مجموعه‌ایست شامل نه داستان کوتاه به نام‌های: زنده به گور٬ حاجی مراد٬ اسیر فرانسوی٬ داوود گوژپشت٬ مادلن٬ آتش پرست٬ آبجی خانم٬ مرده‌خورها و آب زندگی از صادق هدایت.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

به آواز باد گوش‌ بسپار، اولین رمان از سه‌گانه‌ی #رت (تنها سه گانه‌ی دنیا که شامل چهار رمان است)‌ و البته اولین رمان(بهتر است بگوییم داستان بلند) نوشته‌ی هاروکی موراکامی‌‌ست.

موراکامی بارها از دو کتاب اولش (این رمان و رمانِ دوم مجموعه‌ی «رت» یعنی پینبال۱۹۷۳) به عنوان تنها یک نقطه شروع برای دورانِ نویسندگی‌ش یاد کرده و حتی تا پایان نوشتن کتاب دومی که در بالا عرض کردم نویسندگی را شغل اصلی خود نمی‌دانست، او همچنین در مصاحبه‌ای گفته که چندان از آن‌ها خوشم نمی‌آید و حسم نسبت به آ‌ن‌ها چیزی به مانند حس عشقِ اول می‌ماند اما به نظرم با این گفتار خواسته سطح انتظار خواننده‌ها‌ را از این دو رمان تا حد معقولی پایین آورده تا وقتی به سراغ‌ آن‌ها می‌روند انتظار دو کتاب خاص رو نداشته باشند.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

جنگل نروژی، رمانی‌ست غمگین که «هاروکی موراکامی» نویسنده‌ی مشهور، دوست داشتنی و پرآوازه‌ی ژاپنی آن را به سبک رئال نوشته است.
در ابتدا عرض می‌کنم که فرقی نمی‌کند به سراغ کدام ترجمه از کتاب بروید چون این کتاب به اندازه‌ای سانسور شده که خواندنش به فارسی هیچ (تاکید می‌کنم هیچ) ارزشی ندارد، من بعد از خواندن ابررمان «کافکا در ساحل» می‌دانستم آثار موراکامی به چه شکل سانسور شده‌اند و آماده‌ی مواجهه با آن بودم، در ابتدا جهت کنجکاوی با خواندن ترجمه‌ی آقای «مهدی غبرایی» خواندن را آغاز کردم و همانطوری که پیش‌تر نیز در این سایت نوشته‌ام آن پولی که انتشارات و مترجم بابت این نوع آثار دریافت می‌کنند چیزی جز لقمه‌ی حرام نیست.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

راننده شب، حقیقتا نامی برازنده برای این داستان کوتاهِ پوچ و تهی از محتوا بود :))
داستانِ یک کارمند که خسته از سر کار به خانه بر میگردد و سر سفره شام از خانواده‌اش انرژی لازم را برای رانندگی در شب بدست می‌آورد البته نه همان رانندگی که ما مردمِ عادی می‌کنیم٬ برای اینکه در تاریکی‌ِ شب و خیابان‌های خالی آدمی را جایی پیدا کند و با سرعت به او بکوبد تا روحش ارضا شود و مجددا جهت خواب به خانه برگردد تا برای صبحِ کاریِ بعد آماده شود!

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

پیرمرد بر سر پل یک داستان کوتاه مثل بقیه داستان‌های کوتاه که چرک‌نویسی بیش نیستند نبود.
حداقل به ۲ دلیل برای من اینطور نبود: اول اینکه جلوی پمپ بنزین در خیابان میرزای شیرازی سوار اسنپ شدم و اولین چیزی که به چشمم خورد داشبورد خودرو بود که رویش کاغذی نوشته بود امتیاز هیچ اهمیتی برای من ندارد اما خوشحال می‌شوم اگر یکی از داستان‌های کوتاه روی داشبورد را مطالعه کنی! اولی رو برداشتم که این کتاب بود و خواندم٬ 

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

وقتی از دویدن صحبت می‌کنم در چه موردی صحبت می‌کنم یک کتاب متفاوت از هاروکی موراکامی نویسنده‌ی بزرگ ژاپنی‌ست که من دوستش داشتم و با تک تک سلول‌های بدنم پای سطر سطر این کتاب نشستم اما اینکه چرا انقدر با آن ارتباط برقرار کردم را در انتهای ریویو به شرح کامل نوشته‌ام و بخاطر این در آخر ریویو قرار دادم که اگر شخصی خواست گذشته من رو بخواند و حتی ازش الهام بگیرد اختیار عمل داشته باشد و من خواندن آن را به اجبار همراه ریویو به او تحمیل نکرده باشم و اگر شخصی نخواست هم صرفا بتواند به خواندن ریویو قناعت کند و از نظری طولانی آزرده‌خاطر نگردد.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

رضا شاه نام کتابی‌ست نوشته‌ی دکتر صادق زیباکلام.
نویسنده هدفش رو از نوشتنِ این کتاب٬ وجودِ یک نگاهِ متفاوت از نگاهِ حکومتی که در این ۴۲ سال پس از انقلابِ‌ اسلامی از رضاشاه به مردم ارائه شده بیان کرده و در این کتاب از عملکرد رضاشاه نه تعریف٬ نه تحریف و نه بدگویی کرده.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.