زندگی یک جغد ایرانی در دنیای کتاب‌ها

عباس معروفی، با قلمِ جادوییِ خود کاری کرد که من ۴۸ ساعت میخکوب بشم به کتابش و چند بار بخاطرِ آیدین اشک بریزم.
سمفونی مردگان اولین اثری بود که من از آقای معروفی خواندم و بدون هیچ شک، ارفاق و لطفی برای من تبدیل شد به بهترین رمان و داستانی که به زبانِ فارسی تا به امشب خوانده‌ام و قطعا در آینده‌ی نزدیک اگر عمرم کفاف بدهد به خواندنِ سایرِ آثار ایشان نیز خواهم پرداخت.
آقای عباس معروفی، شما پرچم رو بردی بالا، دمت گرم سلطان.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

پیش از هر نقل و سخن٬ از جناب آقای دکتر جلال خالقی مطلق بابت سال‌ها تلاش جهت تصحیح و تشریح شاهنامه‌ی فردوسی٬ جناب آقای دکتر امیر خادم به جهت راه‌اندازیِ پادکستِ شاهنامه‌خوانی که آنقدر شیوا٬ روان و دوست‌داشتنی هر هفته به طور مرتب اپیزودِ جدید را بارگذاری می‌کنند که عاشقِ شاهنامه می‌شوید و در نهایت از دوستانِ عزیزم که در این وب‌سایت پس از اینکه ناراحتیِ خود را در عدمِ توانِ خواندن٬ درک و فهمِ‌ این اثرِ با ارزش به اشتراک گذاشتم به یاری من شتافتند و من را با پادکستِ جناب دکتر امیر خادم و تصحیحِ ۸جلدیِ شاهنامه به قلمِ دکتر جلال خالقی مطلق آشنا نمو‌دند تا من نیز از لذتِ خواندنِ داستان‌های زیبا و خواندنیِ‌ شاهنامه بی‌بهره نمانم٬ صمیمانه تشکر می‌کنم.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

کشتن شوالیه‌، نام رمانی دوجلدی و آخرین رمانِ نوشته شده تا به امروزِ «هاروکی موراکامی» نویسنده‌ی مشهور، محبوب و دوست‌داشتنیِ ژاپنی‌ست که در دسته‌ی رمان‌های مجیکال رئالیسمِ او قرار می‌گیرد.

نامِ کتاب برگرفته از نامِ یک شاهکارِ نقاشی به نام «کشتنِ شوالیه‌‌‌» است که توسطِ «توموهیکو آمادا» (صاحبِ کلبه و پدرِ دوستِ راویِ داستان) کشیده شده و روبرو شدنِ اتفاقیِ راوی با این تابلو که توسطِ نقاش بسته‌بندی و در اتاقِ زیر‌شیروانی پنهان شده بود یکی از دو عاملی‌ست که مسیرِ‌ زندگی‌اش را تغییر می‌دهد و ضمنا خود استادِ نقاش به دلیلِ علاقه‌اش به اپرا نام اثرِ خود را از محتوایِ یک اجرای اپرا به نامِ «دون جیووانی» اثر «موتزارت» وام گرفته و به دلایلی که در کتاب می‌خوانیم، توموهیکو آمادا داستانِ اپرا را با اندکی تغییر به شکلی به تصویر کشیده که شخصی بی‌نام که در اپرا با نامِ «شوالیه‌» خطاب می‌شود به خاطرِ دفاع از شرف و آبرو در مقابل شخصی زن‌باز به نامِ «دون جیووانی» که در زبانِ فرانسه این نام را «دون ژوان» خطاب می‌کنند که کارش فریب و اغفال زنان بوده و دست بر قضا به دختر این شوالیه(دونا آنا) نیز حتکِ حرمت کرده به دوئل پرداخته و با ضربه شمشیر به قلبش کشته می‌شود.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

معرفی‌نامه‌
«میرزا» نام کتابی‌ست شامل ۶ داستانِ کوتاه به نام‌های: ۱-آب ۲-میرزا ۳-احسن‌القصص ۴-دربدر ۵-یکه و تنها ۶-وبا، نوشته‌ی سیدمجتبی آقابزرگ علوی ملقب به «آقا بزرگ علوی».

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

سرزمین عجایب بی‌رحم و ته دنیا اثر هاروکی موراکامی

سرزمین عجایب بی‌رحم و ته دنیا، 
رمانی‌ست تلفیقی از سبک‌های رئالیسم جادویی و علمی تخیلی، نوشته‌ی «هاروکی موراکامی» نویسنده‌ی مشهور، خلاق و دوست داشتنیِ ژاپنی که همانندِ رمانِ دیگری از او یعنی «کافکا در ساحل» که البته حدودا ۱۷ سال پس از این رمان منتشر شد به دو داستانِ مجزا اما کاملا مرتبط به هم می‌پردازند و هر دو داستان همزمان با هم به شکل موازی پیش می‌رود.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

پیش از هر نقل و سخن٬ از جناب آقای دکتر جلال خالقی مطلق بابت سال‌ها تلاش جهت تصحیح و تشریح شاهنامه‌ی فردوسی٬ جناب آقای دکتر امیر خادم به جهت راه‌اندازیِ پادکستِ شاهنامه‌خوانی که آنقدر شیوا٬ روان و دوست‌داشتنی هر هفته به طور مرتب اپیزودِ جدید را بارگذاری می‌کنند که عاشقِ شاهنامه می‌شوید و در نهایت از دوستانِ عزیزم که در این وب‌سایت پس از اینکه ناراحتیِ خود را در عدمِ توانِ خواندن٬ درک و فهمِ‌ این اثرِ با ارزش به اشتراک گذاشتم به یاری من شتافتند و من را با پادکستِ جناب دکتر امیر خادم و تصحیحِ ۸جلدیِ شاهنامه به قلمِ دکتر جلال خالقی مطلق آشنا نمو‌دند تا من نیز از لذتِ خواندنِ داستان‌های زیبا و خواندنیِ‌ شاهنامه بی‌بهره نمانم٬ صمیمانه تشکر می‌کنم.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

مرگ، داستانی کوتاه؟!؟ نه نه، بهتر است بگوییم انشایی به قلمِ صادق هدایت که اگر من معلم بودم به او نمره‌ی ۱۸ می‌دادم اما چون آنقدر کوتاه است که از نظرِ بنده‌ی حقیر دارای استاندارد‌های یک داستانِ کوتاه نیست با توجه به علاقه‌ام به صادق هدایت با نیم ستاره ارفاق برای او ۳ستاره منظور می‌کنم ;)

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

«جنوبِ مرز، غربِ خورشید» رمانی به قلمِ «هاروکی موراکامی» نویسنده‌ی نامدار، مشهور و دوست داشتنیِ ژاپنی‌ست که در دسته‌ی رمان‌های به سبک رئال(واقع گرایانه) با پایانِ بازِ او جای می‌گیرد.در ابتدا مقداری در مورد نامِ کتاب می‌نویسم:
«South of the Border»
یا به فارسی «جنوبِ مرز» نامِ موزیکی به سبک جاز است که در سال ۱۹۳۹ توسطِ «جیمی کِنِدی» نوشته، توسط «مایکل کار» میکس و تنظیم و نهایتا توسط آقایان «جین اتری» و «شپ فیلدز» اجرا گردید و در فیلمی به همین نام نیز از آن استفاده شد. در این رمان شخصیت اول داستان(هجیمه) این موزیک را برای اولین بار در کودکی از روی یک صفحه در خانه‌ی دوستِ دخترش(شیماموتو) می‌شنود و این موزیک در تمامِ‌ عمر در ذهنِ آنان جای می‌گیرد.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

پیش از هر نقل و سخن٬ از جناب آقای دکتر جلال خالقی مطلق بابت سال‌ها تلاش جهت تصحیح و تشریح شاهنامه‌ی فردوسی٬ جناب آقای دکتر امیر خادم به جهت راه‌اندازیِ پادکستِ شاهنامه‌خوانی که آنقدر شیوا٬ روان و دوست‌داشتنی هر هفته به طور مرتب اپیزودِ جدید را بارگذاری می‌کنند که عاشقِ شاهنامه می‌شوید و در نهایت از دوستانِ عزیزم که در این وب‌سایت پس از اینکه ناراحتیِ خود را در عدمِ توانِ خواندن٬ درک و فهمِ‌ این اثرِ با ارزش به اشتراک گذاشتم به یاری من شتافتند و من را با پادکستِ جناب دکتر امیر خادم و تصحیحِ ۸جلدیِ شاهنامه به قلمِ دکتر جلال خالقی مطلق آشنا نمو‌دند تا من نیز از لذتِ خواندنِ داستان‌های زیبا و خواندنیِ‌ شاهنامه بی‌بهره نمانم٬ صمیمانه تشکر می‌کنم.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

کتابی به قلمِ «هاروکی موراکامی» نویسنده‌ی نامدار، مشهور و دوست داشتنیِ ژاپنی که از دسته‌ی رمان‌های به سبکِ مجیکال رئالیسمِ اوست.

نام کتاب: «اسپوتنیک» نامِ ماهواره‌ای است که در سال ۱۹۵۷ توسط شوروی به مدار زمین پرتاب شد، آن ماهواره یک سرنشین داشت(یک سگ به نام لایکا) و آن سگ نخستین جانوری بود که پا در مدارِ کره‌ی زمین می‌گذاشت، تنهاییِ آن سگ الهام بخشِ انتخابِ نام برای موراکامی بود به همین دلیل است که در کتاب از زبانِ راوی می‌خوانیم:
«آخه چرا آدم­ها بایستی تا این حد تنها باشن؟ اصلا هدفش چیه؟ نه، واقعا؟ میلیون­ها میلیون آدم تو این دنیا چشم­شون به بقیه­س تا بلکه یکی پیدا بشه و بیاد اون­ها را از تنهایی در بیاره ولی باز آخرش همه­شون تنهان و غرق در انزوا و خودشون تو عزلت نامحسوسی حبس می­کنن. آخه چرا؟ یعنی زمین فقط به این خاطر شده زمین که به بشر تنها غذا برسونه؟»

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.