زندگی یک جغد ایرانی در دنیای کتاب‌ها

معرفی، بررسی و خلاصه کتاب مزاح بی پایان | قسمت اول

مزاح بی‌پایان، عنوان ترجمه فارسی کتاب اینفینیت جست، اثر آقای دیوید فاستر والاس است. آقای والاس به تاریخ ۲۱ فوریه ۱۹۶۲ در شهر ایتاکا از ایالت نیویورک به دنیا آمد و در ایالت ایلینوی بزرگ شد. در ایلینوی به تحصیلات پرداخت و جهت پشت سر گذراندن تحصیلات تکمیلی وارد کالج امهرست شد و در آنجا در رشته‌ ی ادبیات و فلسفه زبان انگلیسی فارغ التحصیل شد. او از ادامه تحصیل دست بر نداشت و این بار در رشته ریاضیات به ادامه تحصیل پرداخت و برای پایان نامه، اولین رمان خود به نام «جاروی سیستم» را چاپ و منتشر کرد که مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. پس از این موفقیت، او یک مجموعه داستان کوتاه به نام «دختری با موهای عجیب» چاپ و منتشر کرد اما پس از آن، زندگی‌ برای او دست خوش تغییر گردید. آقای والاس در سال ۱۹۹۶ رمان دوم خود یا بهتر است بگویم شاهکارش یعنی مزاح بی پایان را چاپ و منتشر کرد و اگر چه پیش از این کتاب با نوشتن رمان و داستان کوتاه در ادبیات امریکا برای خود جایگاهی بدست آورده بود اما او با این کتاب به شهرت جهانی دست یافت.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

جنگ آخر زمان رمانی‌ست رئال از یک واقعه‌ی تاریخی در کشور سامبا و قهوه! 
در بین سال‌های ۱۸۹۶ لغایت ۱۸۹۷ جنگی موسوم به کانودوس به وقوع می‌پیوندد. 
در مناطق فقیر نشین ایالت باهیا در برزیل، یک واعظ که دارای خصوصیات کاریزماتیک بوده و در بین مردم به مرشد معروف،  از شهری به شهر دیگر سفر می‌کند و پیشبینی می‌کند که دنیا در سال ۱۹۰۰ به پایان خواهد رسید!
به هر جایی که می‌رود پیروانی جمع می‌کند که بسیاری از آن‌ها با پیوستن به او نام‌های جدیدی پیدا می کنند. آن‌ها از میان بدبخت‌ترین طبقات جامعه می‌آیند: بردگان سابق، هندی‌ها، دهقان‌های دورگه و ... یک راهزن وحشی، شیطان جوائو، ابوت ژوائو می‌شود! توبه‌کاری که نوزادش را به قتل رساند، مادر مردان می‌شود. و...

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

آن‌چنان را آن‌چنان‌تر نمی‌کند!
حکومت نظامی رمانی‌ست رئال که تمام رویدادهای آن در طی یک شبانه‌روز به وقوع می‌پیوندد. بیش از ده سال از حکومت نظامی ژنرال پینوشه و آغاز حکم‌رانی او در کشور شیلی می‌گذرد و ما در کتاب یک شبانه روز با مردمان شیلی زندگی می‌کنیم. 
مانونگو ورا شخصیت اصلی داستان، یک خواننده است که با اجرای ترانه‌های انقلابی در جبهه‌ی مخالفان ژنرال پینوشه به شهرت رسیده و سال‌هاست که به فرانسه مهاجرت کرده است. در آغاز کتاب او پس از بیست سال زندگی لاکچری در پاریس برای مراسم خاکسپاری ماتیلدا نرودا(همسر پابلو نرودا) تصمیم به بازگشت بزرگ به سرزمین مادری خود می‌گیرد و تصمیمش را عملی می‌کند. 

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

گرینگوی پیر به مکزیک رفته بود تا بمیرد، چون هر کسی را که دوست می‌داشت، پیش از او مرده بودند!

گرینگوی پیر، روایتی است تخیلی از یک داستان واقعی. 
کارلوس فوئنتس، نویسنده‌ی مشهور و پر آوازه‌ی مکزیکی، ماجرای سفر آقای «امبروز بیرس»، نویسنده و روزنامه‌نگار ۷۱ ساله‌ی امریکایی به مکزیک را که پس از مدتی از صفحه‌ی روزگار پاک می‌شود را به شکل تخیلی روایت می‌کند چون هیچ اطلاعی از سرنوشت واقعی او وجود نداشت.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

امریکا، جنوب، و تقابل سیاه و سفید!
ویلیام فاکنر یا هارپر لی! مسئله این است...

وقتی در ادبیات پای المان‌های «امریکا، جنوب و تقابل سیاه و سفید» به میان بیاد، کاری از دستمون بر نمیاد جز اینکه به یاد ویلیام فاکنر بیفتیم که به نوعی، سند شش دانگ این سه المان رو در ادبیات امریکا  به نام خود کرده است. بنابراین وقتی کتاب را آغاز کردم و با این سه رکن اساسی داستان مواجه شدم ناخودآگاه به یاد فاکنر افتادم. 
خانم هارپر لی داستان خود را در شهری خیالی به نام می‌کمب روایت می‌کند! بلی یک شهر خیالی که خود در کتاب توضیح می‌دهد در بین ایالت‌های آلاباما که خود در آن به دنیا آمده و می‌سی‌سی‌پی قرار دارد! می‌سی‌سی‌پی! یعنی...

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

پاییز سال ۲۰۱۵ یک کلاس ویژه و اختصاصی ادبیات برای مدت یک ترم در دانشگاه پرینستون تشکیل شد و عالی‌جناب یوسا به همراه پروفسور روبن گایو به تدریس در این کلاس خاص پرداختند.
پانزده دانشجوی خوشبخت به دقت آثار عالیجناب را مطالعه کردند و اصطلاحا مو را از ماست کشیدند و پروفسور روبن گایو ضمن رهبری دانشجویان و جهت‌دهی به تحقیقات آن‌ها در جلسات پرسش و پاسخ در نقش یک منتقد ادبی سوالات زیادی را از یوسا می‌پرسد و یوسا به تمامی سوالات با دقت و شفافیت مثال زدنی پاسخ می‌دهد.
این کتاب از هشت فصل زیر تشکیل شده است:

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

خانم ها و آقایان، این شما و این هم بهترین کتابی که تا به امروز خوانده‌ام.
سوال ده میلیونی این است:
اگر آنچه در این کتاب خواندم ادبیات نام دارد، پس محتوای کتاب‌هایی که پیش از این خوانده‌ام چه نام دارد؟ بر کسی پوشیده نیست که ویلیام فاکنر نویسنده‌ی مورد علاقه‌ی من است. او را به خاطر نبوغ، خلاقیت و تسلط کامل بر ادبیات تحسین می‌کنم اما علاقه‌ی من هیچ ارتباطی با تعاریف من از او ندارد چون او یکی از سلاطین انگشت‌شمار ادبیات جهان است و آثارش نیازی به تعریف، تمجید یا معرفی من ندارند.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

من آرزوی مرگ ندارم اما به هر قیمتی هم نمی‌خواهم زندگی کنم.
نویسنده را نمی‌شناختم و با اثرش نیز آشنایی نداشتم. قلقلکی توسط یک دوست که اشاره کرد: «شخصیت داستان من را به یادش انداخته»، باعث شد به سراغ این اثر بشتابم و با نمایشنامه‌ای با موضوع جذاب، پرداختی بسیار ضعیف و پایانی قابل قبول روبرو شدم. 

نمایشنامه در دو پرده نوشته شده است.
پرده‌ی نخست که هر سطر آرزو می‌کردم هر چه زودتر تمام شود و پرده‌ی دوم که کم کم به اثر ارزش خواندن بخشید. پس در صورتی که به سراغ این نمایشنامه رفتید، در نیمه‌ی اول صبوری کنید و پای داستان بنشینید.

و اما در این نمایشنامه چه خبر است؟

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

فاکنر است دیگر، هر شکلی قلم بزند جذاب در می‌آید!
این کتاب متشکل است از هفت داستان کوتاه که پیوسته نوشته نشده، برای مثال «پاییز دلتا» داستان کوتاه مستقلی‌ست و یا «خرس» یک رمان کامل است که در اینجا بخشی از آن آورده شده و... اما عالیجناب تصمیم گرفت این هفت داستان مستقل را با توجه به داشتن اشتراکاتی که در ادامه به آن می‌پردازم گرد یکدیگر در آورده و به رمان تبدیلش کند. ما در این کتاب روزگار پنج نسل از خاندان مک‌کازلین را خواهیم خواند. خاندانی که سفید بود و برده‌داری می‌کرد اما خب از نسل‌های بعدی به واسطه‌ی تولید مثل ارباب از برده، پای تداخل نژادی را به میان وا می‌کند که این مورد(تقابل سیاه و سفید) همان موردی‌ست که فاکنر خود را متعهد به واکاوی آن می‌دانست و هیچ‌گاه داستان‌هایش تهی از آن نشد.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.

اداره‌ی پست، نخستین اثر چارلز بوکوفسکی‌ و همچنین نخستین کتابی‌ست که از او خواندم. من شناختی از بوکوفسکی ندارم، اما اگر بخواهم پس از این کتاب در وصف او و قلمش چیزی بنویسم، می‌گویم:
بوکوفسکی نویسنده‌ای‌ست که کله‌خرابی، شهوت‌رانی، ولگردی، زوال شخصیت و فرومایگی را بسیار خوب می‌شناسد.

بخوانید چیناسکی و بدانید بوکوفسکی.
شخصیت اصلی داستان، چیناسکی نام دارد، اما آن شخصیت خود واقعی بوکوفسکی است. البته نه فقط نام، بلکه وقایعی که به شکل داستان درآمده، وقایع‌نگاری نویسنده از زندگی روزمره‌ی او می‌باشد. بوکوفسکی از سال ۱۹۵۲ در اداره‌ی پست به عنوان نامه‌رسان با یک گاری مشغول رساندن نامه‌ها شد. او پس از نزدیک به سه سال، در سال ۱۹۵۵ به بیماری زخم معده مبتلا شد و از کارش استعفا داد. پس از استعفا برای تامین مخارج زندگی به قمار و شرطبندی روی آورد و مدتی بعد نیز سعی کرد به شغل محبوب خود بازگردد و اینبار نه به عنوان نامه‌رسان بلکه شغلی دیگر در اداره‌ی پست گرفت و مشغول به کار شد و نهایتا در سال ۱۹۶۹ برای همیشه از این شغل دل کند و استعفای نهایی خود را تقدیم دولت نمود.

لطفا برای خواندن ادامه‌ی متن بر روی دکمه‌ی «ادامه مطلب» کلیک کنید.