زندگی یک جغد ایرانی در دنیای کتاب‌ها

سپتامبر خشک اثر ویلیام فاکنر

نسخه‌ی فارسی (فاقد مطالب افشا کننده)

فاکنر به عنوان یک نویسنده‌ی جنوبی که همیشه دغدغه‌اش اختلافات طبقاتی، نژادی و سطح برابری بین سفیدپوست‌ها و سیاه پوستان بوده، در رمان‌ها و داستان‌های کوتاهش این دغدغه‌ها را با بررسی فرهنگ‌ جامعه در آن منطقه از جمله قضاوت‌های عجولانه و تقابل‌های دو نژاد می‌پردازد. 
سپتامبر خشک، اولین داستانی بود که از فاکنر می‌خواندم و به سبک سیال ذهن نوشته نشده بود و متنی بسیار روان هم داشت. 
داستان در مورد قتل مردی سیاه‌پوست به نام «ویل مایز» است، اما فاکنر به چگونگی قتل او نمی‌پردازد، چون موضوع داستان اساسا قتل او نیست.
داستان از این قرار است: زنی سفیدپوست به نام «مینی کوپر» در جوانی بنا به شکلی که در داستان می‌خوانیم مورد اقبال واقع نشده و رابطه‌ی جنسی نداشته است. حالا که خانم کوپر سنش بالا رفته، گویی دچار یک عقده شده و در جامعه شایعه‌ای پخش می‌کند که مرد سیاه پوستی به او تجاوز کرده است! 
از این‌جاست که همه چیز آغاز می‌شود... در حالیکه تعدادی از مردم در سلمانی نشسته و در این مورد به گپ نشسته بودند، تعدادی سفیدپوست به رهبری «مک‌ لندون» به این نتیجه می‌رسند که نمی‌شود تجاوز یک سیاه به سفید را تحمل کرد و باید انتقام گرفت و ... .
فاکنر در این داستان نیز، تسلط خود را به داستان‌هایش به رخ خواننده می‌کشد و در عین سادگی و کوتاهی، حرفش را به بهترین شکل ممکن به خواننده می‌زند. 
فاکنر نگران پیش داوری‌هاست... ما با شخص سیاهی روبرو هستیم که هیچ گناهی مرتکب نشده، ما از حرکات و حرف‌های او نیز برداشت نمی‌کنیم که مرتکب تجاوز شده اما حرف‌های خانم کوپر چه می‌شود؟ آیا او مسئول قتل آقای سیاه‌پوست است؟ او که خود نیز مورد ستم روزگار واقع شده؟ او که زنی معمولی، بدون شغل و فاقد شخصیت اجتماعی بود و تبدیل به زنی شده بود که در جامعه همه با انگشت نشانش می‌دادند و به این اشاره می‌کردند که کسی با او همبستر نمی‌شود؟ خانم کوپر مقصر قتل آقای ویل مایز است یا آقای مک لندون؟ مک لندونی که آن‌طور که در داستان می‌خوانیم زندگی نرمالی ندارد... شاید این زندگی به خاطر ویژگی جغرافیایی جایی باشد که در آن زندگی می‌کند، چون او فقط رهبر گروه اوباش است و تنها نیست. اویی که با چهره‌ی خشمگینش آشنا می‌شویم و زنش نیز از دستش در امان نیست، چه برسد به یک سیاه‌پوست! 
به نظر من، پیام‌های اصلی فاکنر در این داستان کوتاه این بود که:
اولا، قبل از مطرح کردن یک حرف یا بستن یک وصله به یک انسان، آیا فکر می‌کنیم که حرف‌ ما چه ویرانی‌هایی ممکن است به بار آرد؟ 
دوما، آیا وقتی با تعصب به حرفی که شنیده‌ایم واکنش نشان می‌دهیم، می‌دانیم که چه جنایتی ممکن است به وقوع بپیوندد؟

********************************

Dry September

English Edition (No spoilers)

"Do you claim that anything excuses a nigger attacking a white woman? Do you mean to tell me you are a white man and you'll stand for it? You better go back North where you came from. The South dont want your kind here."

As a Southern writer, Faulkner draws upon the mores and prejudices of his own regional culture to create unforgettable characters and settings for his novels and short stories. 
"Dry September" clearly shows the horrible miscarriages of justice that prejudice can cause. Although the story revolves around the killing of Will Mayes, the actual act of killing is omitted in order to keep our attention focused on the causes of the violence, and on the mental and physical atmospheres that breed such senseless and random acts of cruelty.
"Dry September," short though it may be, addresses many aspects of this Southern culture. Rather than emphasize the violence of Will Mayes' death, the story focuses on the causes leading up to that violence and the mentality that breeds such monstrous behavior. Closely related to this sadism is a sense of insecurity. For example, John McLendon, the leader of the murderous mob, might be skilled in killing defenseless blacks, but he is anything but successful in his private life. He physically abuses his wife, and his house is described as "a birdcage and almost as small . . ." Unable to face personal failure, he turns to various acts of sadism, whether they be against Will Mayes or his passive, mothering wife.
Faulkner treats many of his characters as victims of various societal forces. Of course, Will Mayes is the most obvious victim. The only character who evokes our complete sympathy, he does nothing to make us believe that he is guilty of raping his accuser, Miss Minnie Cooper. But Miss Minnie is also a victim, a victim of her own sexual frustration. She is driven to desperation by her "idle and empty days": She has no occupation, no social position, and no intellectual interests. Trapped by her advancing age, she fantasizes, hoping that the mere hint of rape will prove her still sexually desirable. McLendon is also somewhat of a victim if only of the hot and humid weather, but his problem stems from an insecurity that he compensates for with violent actions. Note that every description of McLendon emphasizes his violence: His face is "furious," and his movements are described as violent and barely under his control. After striking his wife, he tears through the house "ripping off his shirt" and then hunting "furiously" for it.