زندگی یک جغد ایرانی در دنیای کتاب‌ها

فارنهایت ۴۵۱ اثر ری بردبری

نسخه‌ی فارسی (فاقد مطالب افشا کننده)

رمانی با موضوع جذاب، شروعی عالی، پرداختی خسته‌کننده و نهایتا پایانی ضعیف و دل‌سرد کننده.
فارنهایت ۴۵۱ یک رمان پادآرمان‌شهری‌‌ست. موضوع مورد بحث در این رمان، موضوعی‌ست که ما کتاب‌خوارها را جذب خود می‌کند... در فارنهایت ۴۵۱، آتش‌نشان‌ها آتش‌ها را خاموش نمی‌کنند، بلکه خود آتش برپا می‌کنند. آن‌ها کتاب‌ها را به آتش می‌کشند و وظیفه دارند به جهت حفظ امنیت شهروندان و آرامش جامعه تمام کتاب‌ها را بسوزانند. 
شخصیت اصلی کتاب شخصی‌ست به نام گای مونتاگ. داستان از آن‌جا شروع می‌شود که با او و زندگی آرامش آشنا می‌شویم، اما این آرامش قبل از طوفان تا زمانی ادامه دارد که او شروع به خواندن کتاب‌های قاچاق می‌کند، تا اینکه...
در کتاب می‌خوانیم:
"دانش عین قدرت است!" 
در نتیجه در این پادآرمان‌شهر، به خاطر ترس حاکمان ابله از دانش، با سانسور و سرکوب آزادی بیان روبرو هستیم. درست است که این فقط یک رمان است اما فراموش نکنیم که دست‌کم برای ما ایرانی‌ها که تا به حال رنگ آزادی بیان را ندیده، طعمش را نچشیده‌، با سانسور و خفقان بزرگ شده و زیسته‌ایم، داستانش غریبه نیست. برای همین است که با خواندن کتاب‌هایی از این ژانر، احساس نزدیکی می‌کنیم و ذهن‌مان در هر پاراگراف به دنبال شباهت‌ها با دنیای واقعی خودمان می‌گردد.
همان‌طور که در ابتدای ریویو نوشتم، موضوع رمان بسیار جذاب بود اما معتقدم این کتاب در سطح یک رمان نبود و نویسنده می‌بایست آن را در قالب یک داستان کوتاه جمع می‌کرد. پرداخت موضوع نه تنها خوب یا معمولی نبود، بلکه بسیار ضعیف بود، گویا شخصی اسلحه روی سر نویسنده گذاشته بود، یا با چوب دنبالش کرده بودند که وقایع با این سرعت به پیش می‌رفت! 
از خواندن این رمان نه تنها پشیمان نیستم بلکه دوستش هم داشتم اما آن‌طور که سایر خواننده‌ها از آن تعریف و تمجید که هیچ، بلکه ستایشش کرده‌اند! چنین و چنان نبود و در نتیجه: حال یک کتاب‌خوار را آن‌چنان‌تر نمی‌کند.

********************************

Fahrenheit 451

English Edition (No spoilers)

Fahrenheit 451 is set in a dystopian society that any book-lover would loathe. Firemen don't put out fires, they start them. They burn books, all books, for the safety of society. Guy is a fireman who is content with the world around him, until he starts reading a contraband books.
Censorship, freedom of speech and the idea that knowledge is dangerous are at the forefront of this novel. Even today, people are still banning books and trying to stop certain ideas from infecting the minds of the populace. The books relevance has clearly stood the test of time, but perhaps that's more a problem with society than praise for this book.
While the premise is scary and all too possible, the writing itself is dull. Fahrenheit 451 is a short book full of description. In this case, being overly descriptive isn't a good thing. The wording is choppy and the only time you can really get into the flow of the book is when Bradbury goes on a rambling tangent.
The concept is sure to outrage and book-lovers will easily become enthralled with Guy as he embraces the knowledge and power books provide. Fahrenheit 451 is a good book, but it is written in a way that aggravating and distracting. I don't think it deserves the gushing praise that's heaped upon it.