پاندای بزرگ و اژدهای کوچک اثر جیمز نوربری
عجب کتاب عجیبی بود! با تماشای نقاشیهای کتاب نشئه شدم، و با خواندن متن کتاب (گلاب به روتون) اسهال گرفتم! فکر کنم فقط اساتید حال الانم را درک کنند... باور کنید ترکیب اسهال و نشئگی اصلا چیز خوبی نیست!
این کتاب را نویسنده در دوران شیوع کرونا پدید آورد تا حال مردم را خوب کند. اگر میدانستم جامعهی هدفش کودکان هستند و این کتاب ضمن اینکه برای کودکان است، از دستهی «حال خوب کن» برای کمی بزرگترها، بزرگترها و خیلی بزرگترها هست، آنوقت نظرم کاملا متفاوت میشد، اما چون جامعهی هدف نویسنده آدم بزرگها بود و نه آدم کوچکها، تنها یک ستاره آنهم برای نقاشیهایش منظور میکنم.
این کتاب برای چه اشخاصی مناسبه؟
۱-کتابخواننماهایی که از کتاب صرفا به دنبال یافتن کپشن پستهای اینستاگرام هستند.
۲-کتابخواننماهایی که میخواهند حین صحبت با دیگران کمی پز بدهند.
۳-اشخاصی که نیاز دارند دور نقاشیهای کتاب را ببرند و به اینجا و آنجا بچسبانند.
۴-بیسوادهایی که توان مطالعه ندارند اما با دیدن نقاشیها کلی ذوق میکنند و حال دلشان خوب میشود.